Si Superman at ang 90 Php mong pansine

Nanood ka na ba ng superman? O kung hindi pa, alam kong manonood ka sooner or later kasi, baka nappresseure ka ng society dahil sa superman fever, o kaya favorite super hero mo si Superman ever since. Pero patok siya noh? Bakit kaya? Bakit ba patok si Superman, sa yo, sa kanya, at sa lahat?!?

Nagsimula ang kuwento ko ni Superman kanina. Galing ako ng Sunset Estate pauwi to my home after my work. Madilim at may mangilan-ngilang pagpatak ng ulan. Naglakad ako patungo sa sakayan ng jeep pa-Nepo. Nakarating naman naman ako ng safe kahit madaming talahib sa linakaran ko. Sumakay ako sa almost empty na jeep. Tatlo lang kaming babaeng pasahero at ako lang ang babae sa likod at dalawa pang unidentified. Maya-maya, sumampa ang apat na mamang maton. Malalaki at gadambuhala kasi ang mga katawan nila na talagang katatakutan mo nga mangyari man sa yo yun… ayun, naghanda na lang ako sa maaaring mangyari. Seryoso akong nag-aabang sa baril na tututok o sa cutter na kung pano nila gagamitin e diskarte na nila… at iyon nga, sa gitna ng takot ko, nag-usap ang mga maton. . .

Maton 1: blah blah blah…*superman*
Maton 2: kahit mahangin nasa ayos pa rin
Maton 1: gel ang gamit ni superman pare
Maton 3: (biglang sabat) hindi pare, pomada yun pare, pansin mo, pomada!!
Maton 2: hindi pare, gel yun.
Maton 4: (na hindi na yata nakatiis sa usapan) mga wala pala kayo e, spray net yun!!! Kaya nga matigas, tignan nyo kasi!!!!

. . . .At parang may narinig pa akong “grrrr” pagkatapos.

Back to the question: Bakit ba patok si Superman, sa yo, sa kanya, at sa lahat?!?
Well. . .
Malamang, it must be the fact na lahat tayo ay character sa Superman. May bida, may kontrabida, at meron din naming yung mga normal na character lang. Yun bang, mga pangkaraniwang tao lang sa totoong buhay. Pero, anu’t ano pa man, patok si Superman sayo, sakin, at sa kanila kase, lahat tayo, ano man ang role natin, mapaprotagonist, antagonist, supporting, o mapa extra man yan, nasa picture tayo ng Superman! Pare-pareho tayong character in a sense na katulad ng lahat, pare-pareho tayong naghahanap ng picture ng isang hero sa buhay buhay natin. Na kahit ano pa role natin sa kinabibilangan nating movie, we long for this certain hero picturesque na siguro, pupuno sa mga weaknesses natin at hahango sa atin out of our desperations (wee!).

. . . iyon nga si Superman. At kaya mahal ng lahat ang Superman. At mayaman na ang producer ng superman.


##
at counterpart naman ng mga superhero movies ang mga fairy tales. Sina Cinderella at Snow White, pihado kilala mo…ano naman kaya ang isuue sa mga Cinderella-stories?!? Huwell…gusto mo sila kase… sa mga kuwentong katulad ng kina Cinderella at Snow White , doon lang parang may excuse para mangyari o di mangyari ang mga things things.lagging may excuse. Higit pa riyan, dahil sa mga kuwentong tulad nito, walang imposible, lahat pwedeng mangyari. Ang imposible ay pwedeng maging possible. Sa mga simpleng kwentong tulad ng sa kanila nagiging masaya ang mga deserve maging masaya. At hindi mahirap magpatawad. Parang hindi deeply inflicted ang mga pain sa mga tao kahit mukhang katangahang painfulness na nainflict sa kanila. Higit sa lahat, iisa lang ang patutunguhan ng ending: “and they lived happily ever after. . . ” Happy ending.

rainy days at ipis

There is only one distinct thing that I love about June, the rain. I love the rain! After a long wait in the middle of summer days, heavy rain drops start to fall in June.

Sa kabila ng mga nasabi ko kanina, madami naman akong ayaw kapag dating na ng tag-ulan. . . I have one thousand reasons why I hate rainy days. Alam mo kung bakit? Panahon nakasi ng mga bago naming alaga sa bahay. Season na nila to shine! At alam mo ba kung ano mga bgo naming mga alaga??!?! IPIS!!!!!! Siyyeeeett!!!! That counts 1000x. haaay… sumasakit ang dibdib ko sa kakaisip kung pano papatayin mga nagkalat na isip sa paligid!!! Hay hay!!!! Ano ba ang tawag sa ipis phobia? Ah basta, kung ano man un, meron ako ng phobiang ganun. Hindi ko alam kung bakit ako takot sa ipis. Buti na lang ngayon, nagiimprove na ang pagkatao ko pag nakikipag eye to eye contact sa akin ang mga alaga namin..hindi na ko sumisigaw. Hindi talaga ako takot sa insekto at kung anu, ano pang gross na nilalalang, ipis lang talaga promise…kahit palaka keri kong hawakan at mga patay na pusa at mga hmmm… ano pa nga ba? Back to ipis ulit, ayun, nakakatakot talaga sila. Kung sinusuri ko ng masinsinan ang structure nila, kinikilabutan ako. (nakatayo ang mga balahibo ko habang sinusulat ito) At lalo akong nawawalan ng sense of self bilang si marian kapag naiimagine ko na paano kaya kung nagging mas malalaking creatures sila? Ummm…mga sinlaki ng aso’t mga pusa, ganun…. Hahaaaay!!!! Madami siguro ang hihimatayin araw-araw at magkukulang ang mga crowded ng ospital sa Pilipinas… tapos with flying abilities pa sila!!! WHAPPAK! Wala na silang mahihiling pa! Completely armed na sila sa pagteterorize sa earth.. ewan ko ba, bakit ang mga daga, at mga langgam hindi ko pinagiisipan ng ganito.. hindi ako takot sa langgam pero may kilala akong takot sa mga to, kakagaling nga lang niya sa military school. Walang halong joke.

Haaay… mahal ang insecticide, bahala na nga,! Sa ngayon, naiisip ko lang si Bob Ong at ang mg adventures niya sa mga hinayupak na ipis.


O eto, serious mode naman… try ko..haha!!
Ayun,..


Kung tutuusin, kapag bored tayo at walang magawa, kesa mag-drugs, pwede nating ianalyze ang tag-ulan sa dalawang basic na aspeto. Ang 2 meaning nito, ligaya at lumbay. Tentenent…tentenenent… woohoo!!!

First step ng analyzation. May mga bulaklak bang bumubuka pagsapit ng tag-ulan? Siguro wala, o malamang madalang noh? Pero kung bulaklak ang tingin mo sa mga ulap, tag-ulan ang panahon nila ng pagbuka. Ang saya noh? Kung titingin ka sa langit habang umuulan, maiisip mong parang punumpuno ka ng mga bulaklak sa paligid..tapos yung mga petals nila, nagliliparan sa harap mo sa form ng raindrops, humahalimuyak sa bango!! Hmmm…

Pero on the pessimist view, para silang mga luha ng isang masakit na taghoy na patuloy sa pagbuhos pagkat patuloy ang masakit na pakiramdam at mg ala-ala.. para silang kinimkim at inipong sakit ng loob na dahil masyado ng mabigat, kailangan ng bumuhos at maghanap ng sasalong mga palad.


Teka, ano pa nga bang analyzation ang pwedeng gawin sa rainy days?

Madami! May naiisip ka na ba? O may oras ka nga ba para mag-isip.
Kung tutuusin, non sense, pero alam ko naman iyon.


##
isinulat ko ito para icelebrate ang “huling masayang weekend” ko. Naalala ko lang si prof rosanne sa pagsasabing: “enjoy your weekend, this might be the last…(weekend that you’re happy).” naapreciate ko ngang tunay at bilang isang mabuting iskolar, snusunod ko namn siya. :D simula na ng hell days pagkatapos nito.